kiracı olarak oturulan evin satılacak olması

• bir sabah iş yerimdeyim. kahvemi hazırladım ve bir molaya çıktım. sigara eşliğinde kahvemi içerken bir telefon geldi. arayan ev sahibim. " alo merhaba nasılsın ? biz evi satmaya karar verdik." telefon görüşmesi sonlandı ve kafamdan aşağıya kaynar sular döküldü. sanki bir ölüm haberi almış gibi oldum. ulan daha evi tutalı bir yıl olmuş ve yeniden ev bakmak zorunda kalacağız. bir süre sonra emlakçı aradı. " kardeşim merhaba nasılsın ? müsaitsen eve gelip fotoğraf çekeceğim. " dedik tamam gel abi. adam geldi fotoğrafları çekti gitti. ertesi gün emlakçıdan bir telefon daha. " kardeşim müşteri var evi göstereceğiz müsait misin ? " geldiler gezdiler gittiler. belki ben abartıyorumdur bilmiyorum ama ne kadar onur kırıcı bir durum. tanımadığım yabancılar evimin içinde dolaşıyorlar sağı solu inceliyorlar ve bunu yapmak zorundayım. gel zaman git zaman gelenin gidenin haddi hesabı yok. ev oldu yol geçen hanı. bugün bir telefon daha aldım. " kardeşim merhaba yarın müsait misin ? " buyur abi dedik yine müşteri mi gelecek. yarın eksper gelecek dedi evi incelemeye. bir kaynar su daha döküldü. ailemle bir gezi esnasında aldığım bu haberle bütün neşem uçtu gitti. işler ciddiye binmeye başladı. eve gelenlerden biri evi almaya karar vermiş. kredi işlemlerini başlatmış ve banka ekspertiz için eksper yolluyor. yakın zamanda ev satılacak ve asıl macera o zaman başlayacak. ev sahibi kim ? nasıl biri ? burada mı oturacak ? yatırım için alıp oturmamıza müsaade mi edecek ? bir sürü boktan soru işareti yanıtlanmayı bekliyor. ben de her ihtimale karşı ufaktan ev bakmaya başladım. bugünün parasıyla bu şehirde adam gibi oturulabilecek ev 20 bin liradan aşağı değil. uyguna evler de var ama lahitten bozma kot 8-9 evler. ulan tamahkarlıkla kazsak evi alttan balrog çıkma ihtimali çok yüksek. neyse konuyu fazla uzatmayayım. süreç şimdilik bu şekilde. gelişmeleri ekleyeceğim.
• evin satılması ile satılmaması arasında içinde oturan kiracı açısından pratikte bir fark yoktur. sözleşme evin bir parçasıdır ve evle birlikte yeni sahibine devrolur. yeni sahibinin sözleşmeyi yenileme, iptal etme gibi bir hakkı bulunmamaktadır. kiracılık ilişkisi aynen devam eder. yeni ev sahibi “kendim oturacağım, bu yüzden boşalt” diyebilir, fakat bunu eski ev sahibi de söyleyebilirdi. her iki durumda da kiracının hakları aynıdır.
  
  tek fark hukuken karşılığı olmayan şu konu. eski ev sahibi, size kendi kiralamış olduğu için üç gün sonra “benim ihtiyacım var, çık” demesi racona aykırı ve küfür edilesi bir durumdur. size bunu söylemesinin legal bir kazık olduğunu herkes bilir ve hakkı olsa da bunu kolay kolay söyleyemez, yüzü tutmaz. o zaman da size pislik yapma ve olayı mahkemeye taşıyıp senelerce uzatma imkanı doğar. ama yeni ev sahibi bunu çok rahat söyleyebilir, onun yüzü tutar. bu kez sizin ona o pisliği yapmaya yüzünüz tutmaz, fark budur.
  
  ama siz “ben pislik yapacağım, daha yeni girdim, beni kimse çıkaramaz” derseniz hukuken hepsi aynıdır. her iki durumda da yasalar kiracıları korur ve ister yeni, ister eski olsun, ev sahibi kendi gereksinimini ispatlamak zorundadır. bu da seneler sürebilir.
  
  ev satılınca panik olmaya gerek yok yani. satılmasa da aynı şartlarda çıkarılabilirdiniz.
• geçen sene başıma gelen olaydır. bir gün mesai saatinde bir mesaj, tanımadığım bir numara. merhaba ben yeni ev sahibiniz, noterden evin satıldığı ihbarını gönderdim size, önden de haber vereyim, tanışmak isterim. diye bir mesaj! herifteki cesarete bak amk, evi görmeden evi almış bile! ulan belki içeride kaçak uyuşturucu imalatı yapılıyor, belki evde karı satıyorum kerhaneye çevirdim evi, belki içerisi çöp dolu falan! kirayı düzgün ödüyor olmam düzgün bir insan olduğum anlamına gelmiyor! nasıl bu kadar rahat olabiliyorlar anlamıyorum! eski ev sahibinin nezaketen de olsa bana bildirmemesine kızdığım için ben de hırsımı yeni ev sahibinden aldım ve yasal sürem dolana kadar evden çıkmadım, o ihbarname elime ulaşana kadar da yeni ev sahibine kira ödemedim! evin yeni sahibi de kiracıymış, habire beni sıkıştırdı durdu, abi ne zaman çıkıyonuz ev sahibim de benden haber bekliyor falan... dedim kardeşim ben sana, 6 ay sürem var, 6.ayın sonunda evini tertemiz şekilde teslim ederim. eeee biz evde tadilat düşünüyoruz ama erken çıkamaz mısınız! eeee onu da evi görmeden satın alırken, içeride oturan insanı önemsemezken düşünecektin dedim! 6 ay bekleyeceksin kusura bakma dedim!
• adam köppppek gibi çalışmış ev almış. şimdi de satmak istiyor. senin onurun neye kırılıyor? evin içine gelip sana "bu da bizim kiracı. bakın bunun babası anasına atlamış ama bi ev alamamış gundiye. it gibi kiralarda sürünüyor hahahhahaha" diye hakaret etmiyorlarsa onurunun kırılmaması lazım. heee ev sahibiyle mal ortağıysan "evi niye satıyor" diye sorgulama hakkına sahipsin bak.
• başıma gelmiş olaydır. gerçi benim ev sahibim iyi adamdı. satılana kadar oturabilirsin demişti. hatta satıldıktan sonra da bir süre daha oturabilmeye hakkım varmış herhalde kanunen. tabi ben hemen ev bulup taşındım. emlakçının zırt pırt müşteri getirmesini istemedim oturduğum eve. benim de bir mahremiyetim var. eşyalarımın resimlerini niye sarı siteye atmasına izin vereyim ki?
• kiracısı bulunan bir ev sahibi olarak yapmak istediğim şey,kiraciyla uğraşmak bana göre değilmiş,bakalım satabilecekmiyim?
• anladığım kadarıyla kiracıya haber verilse ayrı dert, haber verilmese ayrı dert olan olaydır.
  
  napalım, satmayalım o zaman. ayıptır.
• madem evi satıyorsun (bak burayı büyük harfle yazıyorum) eşşek gibi adamın taşınma ve emlakçı maliyetini karşılayacaksın.
  
  lan ev sahibinin sikinin keyfiye ev taşı, çocuğa okul bul. afedrsin ama böyle işin amına koyayım.
  
  not. ev sahibiyim.
• eğer zamanında ev alma imkanınız varken "anı ve insan biriktirmek" için gezdiyseniz ev satılırken o güzel anılarla avunup, güzel insanlardan size kalacak yer bulmasını isteyebilirsiniz. ne de olsa hayat 10 yılı bankaya ipotek etmeye gelecek birşey değil.
• berbat bir duygudur. potansiyel alıcılar evimi gezerlerken canım acayip sıkılmıştı. ama ben de ev alırken, bir başkasına aynı durumu yaşattım. evi alacak olan için de iyi bir duygu olmuyor.
  
  (bkz: yaşandı bitti saygısızca)